بهترین جواهرات,جواهرات,جواهرات زیبا,مدل جواهرات,مدل انگشتر,آشنایی با برندهای جواهراتتیفانی,اشنایی باانواع برندهای جواهرات,برندهای جواهرات
در سال ۱۸۳۰، شهر نیویورک درآمریکا با ابداع و خلاقیتی منحصر به‌‌فرد مواجه شد که مثل بمب تمام شهر را تکان داد. تمایل به سلیقه‌های جدید و اغراق‌آمیز توسعه یافت و شانس‌های فوق‌العاده‌ای به‌سوی افرادی سرازیرشد که دارای سرمایه‌ای هنگفت بودند. در همان سال‌ها بود که دومرد جوان تاجر و جاه‌طلب، به نام‌های “چالز لوییس تیفانی” و “جان .ب.یانگ” در سنبیست‌سالگی اقدام به افتتاح فروشگاه کادویی کردند، این فروشگاه در یک منطقه بسیار جدید و بزرگ واقع شده بود و آنها خرید چنین فروشگاهی را مدیون پولی بودند که از پدر چالز‌تیفانی قرض کرده بودند. به‌زودی تمامی بانوان جوان با لباس‌های ساتن و ابریشم و کلاه‌های مزین به روبان‌های روشن و براق از کوچه‌های باریک شهر عبور می‌کردند و با کالسکه و اسب‌هایخود برای خرید به فروشگاه تیفانی می‌رفتند. اکنون فروشگاه تیفانی سمبل مد وسبک جدید آمریکا شده بود که به کلی با زیبایی طرح‌های اروپایی و شکوه وجلال در دوره‌ی ویکتوریایی متفاوت بود.
آشنایی با برندهای جواهرات-تیفانی
سالهای ۱۸۳۰ در نیویورک سالهای رشد و پویایی بود ، فرصت های طلایی برای هر کسی که اندکی سرمایه و ایده های نو داشت به وفور یافت می شد. در ۱۸۳۷ ، نیویورک بستری برای رشد چارلز لوئیس تیفانی بیست و پنج ساله و جان بی یانگ شد کسانی که یک مغازه کالاهای تجملی و تزیینی را فقط با ۱۰۰۰ دلاری که از پدر تیفانی قرض گرفته بودند افتتاح کردند .
آنها یک سبک جدید کشف کردند که برگرفته از هنر اروپا بود و در آداب و مذهب آن دوران ریشه داشت . موسس جوان ، از سادگی و نظم موجود در طبیعت الهام گرفته بود که ثمره آن ، نشان تیفانی شد. این نشان ابتدا در ظروف نقره پدیدار گشت که نخستین تولیدات شرکت محسوب می شدند و بعد ها در جواهرات درخشید ، عرصه ای که به اصلی ترین بستر بالندگی تیفانی مبدل شد.
تیفانی اولین امریکایی بود که در نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۶۷ به رسمیت شناخته و به دریافت جایزه بزرگ برای استاد کاری نقره مفتخر شد. این اولین بار بود که یک شرکت آمریکایی به این اندازه بوسیله داوران خارجی مورد تحسین واقع می شد. تیفانی همچنین اولین شرکت آمریکایی بود که از عیار ۹۲۵ نقره برای مصنوعاتش استفاده کرد و در سالهای بعد ، با تلاشهای فراوان چارلز لوئیس تیفانی ، این عیار از سوی کلیه دست اندر کاران این صنعت به عنوان عیار استاندارد نقره پذیرفته شد .
کارگاه نقره تیفانی اولین مدرسه طراحی در نوع خود بود و همین ویژگی ها باعث شد تا شخص چارلز لوئیس تیفانی ملقب به “معلم پیشرفت هنری” گردد . شاگردان تیفانی تشویق به رعایت سبک طبیعت می شدند . خروجی این آموزشگاه که جان سی مور مدیریت آنرا بر عهده داشت بسیاری از طرح های نوآورانه و همچنین طراحان مقتدری بود که هر یک گام های موثر و استواری در راه توسعه این صنعت بر داشتند . در ۱۸۷۰ تیفانی به تامین کننده اصلی جواهرات و ساعت در آمریکا مبدل گردید. در سالهای بعد، این روند توسعه نه تنها متوقف نشد بلکه شتاب مضاعفی یافت تا آنجا که در دروازه ورودی قرن بیستم ، تیفانی بیش از هزار کارمند داشت و دارای شعباتی در لندن ، پاریس و ژنو بود .
یکی از نقاط عطف روند کاری شرکت در سال ۱۸۷۸ رقم می خورد سالی که تیفانی به یکی از درشت ترین الماس های رنگی جهان دست پیدا می کند . تیفانی تحت نظر دکتر جورج فردریک کانز ، جواهرشناس برجسته ، این الماس را که از معدن کیمبرلی افریقای جنوبی استخراج شده بود از ۲۸۷٫۴۲ قیراط به ۱۲۸٫۵۴ قیراط تراش می دهد . این برلیان با ۸۲ پخ تراش خورده (اغلب تراش های برلیان ۵۸ پخ دارند) و همین ویژگی درخشش یک آتش افسانه ای را به آن بخشیده است .
در ۱۸۸۶ تیفانی حلقه های نامزدی خود را معرفی کرد اختراعی که برلیان را توسط ۶ چنگ از جنس پلاتین ، بر بالای پایه نگاه می داشت . این روش به نور اجازه می دهد که بازتاب کاملی از برلیان داشته باشد و درخشش خود را دو چندان کند . امروزه حلقه های نامزدی تیفانی در نوع خود و در سراسر جهان ، مشهورترین می باشند .
در ۱۹۰۲ با مرگ چارلز لوئیس تیفانی به عنوان بنیانگذار شرکت ، پسرش به نام لوئیس کامفورت تیفانی (Louis Comfort Tiffany) به عنوان اولین مدیر آتلیه طراحی منصوب و یک طبقه کامل به کارهای هنری او اختصاص داده شد البته از سال ۱۸۸۲ ، از لوئیس کامفورت تیفانی به عنوان یک طراح عالی با توانمندی و خلاقیت های کم نظیر یاد می شد که این به دلیل طرح های بدیع و جسورانه اش و همچنین به جهت پروژه های منحصر به فردی بود که سرشناس ترین چهره های جهان به او سفارش داده بودند.
در زندگی جواهرگر داستان ما ، اشخاص معروف بسیاری به عنوان مشتریانش به چشم می خورند نظیر لیلیان راسل که یک دوچرخه نقره به او سفارش داد یا روسای جمهور و دیگر سیاستمدارانی که جواهرات خانواده خود را از تیفانی تهیه می کردند .همچنین می توان به فرانکلین روزولت جوان اشاره کرد که در سال ۱۹۰۴ حلقه های نامزدی خود را به تیفانی سفارش داد .
همگام با پیشرفت قرن بیستم ، طرح های تیفانی همچنان تسخیرگر زمان ها بود چنانکه زیاده خواهی های سالهای ۱۹۲۰ ، مدرن گرایی سالهای ۱۹۳۰ و آیرودینامیک سال های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ در طرح های تیفانی قابل مشاهده است . مهمانی های شام دولت ها مزین به چینی های تیفانی و جواهرات این شرکت ، مورد پسند و منتخب بانوان بود .
در خلال تاریخ تیفانی ، سازمان ها و ارگان های بسیاری از طراحی های آن بهره جستند که به عنوان نمونه می توان از کاپ جام جهانی راگبی نام برد جامی که تیفانی در سال ۱۹۶۷ نخستین نمونه آن را تولید کرد .
به همین منوال کشورها و دولت های بسیاری ، سفارشات مخصوصی به تیفانی ارائه دادند که از جمله آنها می توان به مهری اشاره کرد که در سال ۱۸۸۵ به سفارش دولت آمریکا توسط تیفانی طراحی شد و بر روی اسکناس های یک دلاری قابل مشاهده است .
طرح ها و مدل های جدید تیفانی که بر اساس اصول و آموزه های سبک افسانه ای تیفانی طراحی و تولید شده اند هر ساله درمجموعه ای به نام “کتاب آبی” منتشر می شوند. این کتاب که مشتمل بر زیباترین جواهرات تیفانی از سراسر جهان می باشد از سال ۱۸۴۵ ، هر ساله به چاپ رسیده و از همه مهمتر آنکه به عنوان اولین کاتالوگ منتشر شده در آمریکا شناخته می شود. همین نکته اخیر ، به خوبی گویای میزان برنامه ریزی ، توجه و دقتی است که این شرکت به کلیه جنبه های فعالیتش معطوف می دارد و بی تردید رمز ماندگاری و جایگاه ویژه اش را در چنین مواردی باید جست.
با بیش از دو قرن خلاقیت ، تیفانی شهرت و آوازه خود را به عنوان جواهرگر اول دنیا تثبیت کرده است چنانکه از آن به منزله نقطه جهش و بالندگی صنعت جواهر و زیور آلات و یکی از طلایه داران این عرصه یاد می کنند . تمام محصولات تیفانی در جعبه ای آبی رنگ ارائه می شوند که این هم نشانی دیگر از بی مانند بودن و شهرت جهانی آن است.
«تیفانی.اند کو» یک کمپانی جواهرسازی، جواهرفروشی و نقره‌ساز آمریکایی است که توسط «چارلز لوئیس تیفانی» و «تدی یانگ» در سال ۱۸۳۷در شهر نیویورک به عنوان مرکز فروش محصولات فانتزی و لوازم التحریر افتتاح شد. این فروشگاه در ابتدا انواع مختلفی از نوشت افزار می‌فروخت و در منهتن نیز شعبه‌ای با نام «تیفانی، یانگ و الیس» داشت که بعدها کوتاه شده و به «تیفانی اند کو» تبدیل شد.
محل استقرار تیفانی از آغاز کار شرکت، شهرنیویورک بوده است. با اینکه امروز بیش از صد فروشگاه تیفانی در سراسر جهان وجود دارد ولی این برند هنوز به شدت با زادگاه اصلی خود یعنی نیویورک پیوند دارد. قیمت اجناس تیفانی زمانی که آغاز به کار کرد، مقطوع بود. در آن زمان این سیاست آن قدر منحصر به فرد بود که در صفحه اول بسیاری از روزنامه‌ها منعکس شد.
در ۱۸۴۵، کتاب آبی تیفانی، اولین کاتالوگ خرده فروشی در آمریکا بود. نوآوری دیگری که خبرساز شد، این بود که در سال ۱۸۸۵ از تیفانی خواسته شد که «نشان ویژه آمریکا» (عقاب علامت آمریکا) را دوباره طراحی کند و این طراحی مجدد، هنوز روی همه اسکناس‌های یک دلاری آمریکا دیده می‌شود.
در سال ۱۸۷۸، چارلز تیفانی یکی از بزرگترین و مرغوب‌ترین الماس‌های ممتاز زرد رنگ جهان را با وزن بیش از ۲۸۷ قیراط به دست آورد که در معادن الماس کیمبرلی (kimberley) در آفریقای جنوبی کشف شده بود. «الماس تیفانی» زینت بخش آدری هپبورن در عکس‌های تبلیغاتی فیلم صبحانه در تیفانی بود که امروز
می‌توان در طبقه اول فروشگاه تیفانی آن را مشاهده کرد. در سال ۱۸۸۷، تیفانی حتی موفق شد جواهرات تاج سلطنتی فرانسه را نیز بخرد. تیفانی، نمونه‌های متعددی از الماس و جواهرات دیگر هم می‌فروخت و با جواهر سازان برجسته دنیا از قبیل ژان‌اشلوم برگر (Jean Schlumberger) کار می‌کرد.
در سال ۱۸۶۱، آبراهام لینکلن برای مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری خود، ساخت یک جام را به شرکت سفارش داد و در طول دوران ریاست جمهوری برای همسرش یک سری زینت آلات از مرواریدهای ریز، ساخت تیفانی خرید. این شرکت همچنین با طراحان برجسته مد، مثل پالوما پیکاسو (Paloma Picasso) و کوکو شانل همکاری کرده است همچنین برای سربازان جنگ‌های داخلی آمریکا، شمشیر می‌ساخت.
طرح‌های نقره چارلز تیفانی مورد توجه “نمایشگاه جهانی پاریس” (Universal Exposition) در سال ۱۸۶۷، قرار گرفت که برایش “نشان شایستگی” (Merit) را به ارمغان آورد. تیفانی اولین شرکت آمریکایی بود که به چنین افتخاری دست یافت. در کنار این ارتباطات که چارلز تیفانی و جانشینان متعددش، آنها را با موفقیت در اذهان مردم تقویت کرده‌اند، نام تجاری تیفانی همچنین توانسته است با گسترش محصولات برای طیف‌های گوناگون اجتماع، به موفقیت دست یابد.
تردیدی نبود که تیفانی یک نام تجاری تجملی است؛ ولی هر کسی می‌توانست به یک فروشگاه تیفانی قدم بگذارد. گرچه قیمت بیشتر کالاها از توان مردم خارج بود، ولی همیشه نمونه‌های ارزان‌تری هم وجود داشت که هر کسی می‌توانست آنها را بخرد. این نمونه‌ها هم در جعبه‌های وسوسه انگیز آبی رنگ با روبان ابریشمین عرضه می‌گردد.
تیفانی در ساخت و فروش طلا سابقه درخشانی دارد و در سال ۱۹۳۰، جام طلایی آمریکا، معتبرترین جایزه مسابقات قایقرانی را طراحی کرد. نام تجاری تیفانی، در فیلم محصول ۱۹۶۱، با هنرنمایی ادری هپبورن در نقش “هالی گولایتلی” (Holly Golightly) شخصیتی که عاشق پرسه زدن در راهروهای این فروشگاه بود، جاودانه شد.
در ژوئن سال ۲۰۰۴ تیفانی شرکت eBay را به دلیل استفاده از محصولات خود محکوم کرد. در ژانویه ۲۰۰۸ گزارش شد که “سافت بنک” اپراتور ژاپنی تلفن همراه، با تیفانی قرارداد همکاری برای تولید محدود ۱۰ عدد تلفن همراه امضا کرده است. این تلفن‌ها دارای بیش از ۴۰۰ الماس مجموعا به وزن ۲۰ قیراط بود. ارزش آنها نیز حدود ۱۰۰ میلیون ین برآورد شده بود.
گرچه امروزه تیفانی به دلیل کالاهای ساخت طراحان بزرگ و لوازم فرعی، یک پیشاهنگ محسوب می‌شود، ولی نام تجاری آن نشانه ثبات و استحکام است. تیفانی جایگاه خود را به خوبی می‌شناسد و در حالی که به گسترش و رشد و توسعه ادامه می‌دهد، هویت خود را نیز تقویت می‌کند. پس از افتتاح موفقیت‌آمیز بوتیک‌های تیفانی در توکیو و لندن، امروز در اکثر شهرهای مهم و بزرگ جهان هم فروشگاه دارد. این شرکت با داشتن حدود ۹ هزار کارمند، در سال گذشته میلادی درآمدی بالغ بر ۶۸/۲ میلیارد دلار را از آن خود کرد.
” تیفانی” منبع ذوق، هنر وعرضه‌کننده جعبه کوچک آبی رنگ است که به شهرتی‌جهانی دست یافته است.داستان از این قراراست که در یک سپیده‌دم بسیارسرد صبحگاهی در سال ۱۹۷۷ در”مانهاتان” یک راننده مشهورمسابقه (گمنام) با تعجیل فراوان درهای سنگین شرکت تیفانی را گشوده و به سوی پیشخوان‌های بلورین و حفره مانند می‌شتابد و از یکی از افراد حاضر درآنجا، درخواست یک حلقه الماس برای خود می‌کند.
دستیار عالی‌رتبه نیز با عینک لب طلایی‌اش به دقت او را ورانداز کرده و سپس تقاضایش را رد می‌کند و حلقه الماس را در شأن یک‌مرد نمی‌داند و هم‌اکنون به وضوح مشاهده می‌کنیم که شرایط تغییر بسیار یافته‌است و دنیای متنوع جواهرات دیگر این اجازه را به ما نمی‌دهد که برای مثال افرادی چون: “مایکل شوماچر Michael Schumacher” نتوانند از تیفانی، حلقه الماس‌نشانموردنظر خود را خریداری کنند. در هرحال، حکایت فوق نشان‌دهنده درک شرکت از مفهوم مناسب یا نامناسب بودن تقاضا است.
در سال ۱۸۳۰، شهر نیویورک درآمریکا با ابداع و خلاقیتی منحصر به‌‌فرد مواجه شد که مثل بمب تمام شهر را تکان داد. تمایل به سلیقه‌های جدید و اغراق‌آمیز توسعه یافت و شانس‌های فوق‌العاده‌ای به‌سوی افرادی سرازیرشد که دارای سرمایه‌ای هنگفت بودند. در همان سال‌ها بود که دومرد جوان تاجر و جاه‌طلب، به نام‌های “چالز لوییس تیفانی” و “جان .ب.یانگ” در سنبیست‌سالگی اقدام به افتتاح فروشگاه کادویی کردند، این فروشگاه در یک منطقه بسیار جدید و بزرگ واقع شده بود و آنها خرید چنین فروشگاهی را مدیون پولی بودند که از پدر چالز‌تیفانی قرض کرده بودند. به‌زودی تمامی بانوان جوان با لباس‌های ساتن و ابریشم و کلاه‌های مزین به روبان‌های روشن و براق از کوچه‌های باریک شهر عبور می‌کردند و با کالسکه و اسب‌هایخود برای خرید به فروشگاه تیفانی می‌رفتند. اکنون فروشگاه تیفانی سمبل مد وسبک جدید آمریکا شده بود که به کلی با زیبایی طرح‌های اروپایی و شکوه وجلال در دوره‌ی ویکتوریایی متفاوت بود.
الهامات آوانگارد این دو مرد جوان از طبیعت سرچشمه می‌گرفت و منجر به طراحی مدل‌هایی فوق‌العاده ساده و در نهایت هارمونی می‌شد. این دو ویژگی از مهمترین خصوصیات بارز سبک تیفانی است که ابتدا کارهای نقره‌آلات و سپس جواهرات خود را عرضه‌کرد. این سبک به‌دلیل سلیقه، کلاس و اصل بودن طرح‌هایش در تمامی دنیا طرفدار پیدا کرد و مورداستقبال قرارگرفت در ۱۸۶۷ تیفانی اولین شرکت آمریکایی بود که موفق به اخذ جایزه بین‌المللی از یک هییت‌خارجی واقع در پاریس شد. لازم به‌ذکراست که این جایزه را به‌دلیل عرضه نقره‌آلات خود دریافت کرد. در ضمن تیفانی اولین شرکت آمریکایی بود که درجه خلوص استاندارد نقره ۹۲۵ را به‌کار برد و بعدها کنگره این نسبت را به‌طور رسمی در کشور تایید کرد.
قدرت” تیفانی” به‌عنوان یک شرکت تجاری، همواره در درک زیبایی قابل تمجید بوده‌است و امروزه ما نیز شاهد استمرار این‌جریان هستیم. هم‌اکنون شعبه‌های بسیاری از این شرکت جواهر درسراسر جهان دایر شده‌است که از این لحاظ با گذشته قابل قیاس نیست لازم به ذکراست که، جهانی شدن این مارک تجاری موجب تقلیل ارزش واقعی جواهرات از نظر کیفی نشده‌است، ارزش‌هایی که ریشه در آغاز دورانی دارد که چارلز تیفانی ۲۵ ساله درسال ۱۸۳۷، ۱۰۰۰ دلار از پدر کارخانه‌دار خود قرض گرفت تا با دوستش “چارلز یانگ “Charles Young مغازه لوازم‌التحریر و سفال‌گری خود را در بخش پایین “برود وی Broad way” واقع درنیویورک افتتاح کند.
کارآموزان جوان در اولین روزهای کارشان تنها توانستند ۹۸/۴ دلار به‌دست‌آورند، اما زمانی که شروع به فروش جواهرات پاریسی و ظروف “درسدن Dresden” کردند میزان فروش تا حد چشمگیری افزایش یافت.
انقلاب خرده فروشی اقلام لوکس، ناگهان تحت تاثیر شورش‌ها و ناآرامی‌های پس از انقلاب در فرانسه سبب کاهش قیمت الماس به میزان ۵۰ درصد درسراسر اروپا شد.
با این حال این دو همکار تیزبین و هوشیار سعی کردند هرچه سریع‌تر تا آنجا که امکان دارد سنگ‌های قیمتی خریداری کنند و همچنین جواهرات مشهوری را مانند: کمربند الماس نشان “ماری آنتوانتMari Antoinette ” الماس ۱۲۸ قیراطی تیفانی به رنگ زرد قناری به اندازه مشت انسان و جواهرات “پرنس استرهازی “Esterhazy شاهزاده مجارستان با قیمتی بیش از ۱۰۰ هزار دلار، به آمریکا بازگردانند.
در اصل ضرر و خسارت اروپا، به نفع تیفانی بود. تا سال ۱۸۸۷ شرکت بیش از ۴۰ میلیون دلار سنگ قیمتی در اختیارداشت و از این جهت متقاضیان ثروتمند و مشهور، خریداران اصلی قرن ۱۹ به‌شمار می‌آمدند. با این وجود نسل امروز نیز اقلام گران‌بهایی را از تیفانی خریداری کرده است که در اینجا به آنها اشاره‌ای داریم:
“پی تی بورنام “PT Barnum مجری برنامه، از جواهرسازان درخواست نمود تا کالسکه‌ای نقره‌ای رنگ جهت هدیه عروسی برای جلب نظر” تام تامب Tom Thumb” و ” لاوی نیا Lavinia ” ساخته شود، “جی.دبلیو ماکی J.W Mackay” غول ثروت و قدرت از تیفانی درخواست طراحی و ساخت ۱۰۰۰ قطعه ظروف نقره کرد. “لینکلن” رییس جمهور، برای همسرش مرواریدهای بسیاری خریداری کرد و
تیفانی حتی برای اسب‌های مسابقه میلیونر دخانیات “پی لوری لارد P Lori Lard” نعل‌هایی ساخت.
کارگاه نقره شرکت تیفانی، تبدیل به مدرسه مرجع آموزش نقره در آمریکا شد و کلیه‌ی نوآموزان به آموزش و مطالعه مجموعه وسیعی از کارها و طرح‌ها می‌پرداختند و” ادوارد سی مور” مسئول آموزش این موارد بود. در سال ۱۸۷۰، تیفانی مهمترین و برجسته‌ترین تولید‌کننده‌جواهرات، ساعت و اقلام لوکس و تجملی برای منزل ومیز بود. مقارن با پایان قرن، دارای بیش از هزار‌کارمند بوده و شعبه‌های متعددی را در شهرهایی همچون لندن، پاریس و ژنو افتتاح کرده بود.
سپس “چالرز لوییس تیفانی” در زمینه‌ی یکی از بزرگترین معاملات سنگ‌های قیمتی در آن زمان به توافق و موفقیت رسید. تیفانی معادن الماس کیمبرلی واقع در جنوب آفریقا را خریداری کرد.
به دلیل همین شهرت شرکت، تیفانی کارخانه‌ای جهت کنترل استانداردها تاسیس کرد و اولین نشان تجاری “نقره استرلینگ”U.S را معرفی کرد به‌طوری‌که مشتریان نسبت به اینکه فلزات گران‌بهایشان از درجه خلوص۹۲۵ درصد برخوردار بود به‌طورکامل آگاه بودند. موفقیت کارخانه تا حدی بود که به آن در طی جنگ‌های داخلی سفارش ساخت شمشیر، تفنگ، سلاح‌های مزین بهسنگ‌های قیمتی ویژه ژنرال‌هایی چون “گرانت “Gerant و “شرمنSherman” داده شد. بعدها در طی جنگ جهانی اول تولید ملزومات جراحی و در جنگ جهانی دوم قطعات هواپیما را نیز بر عهده گرفت.
در اواخر قرن ۱۹، تیفانی‌حتی دعوت‌نامه‌هایی کنده‌کاری شده عرضه کرد که مختص به مراسم پرده‌برداری مجسمه آزادی و مهمانی‌های خاندان اشرافی چون “واندربلیتز “Vanderbilts بود. چارلز تیفانی در سال ۱۹۰۲ دار فانی را وداع گفت، سالی که در آن پسرش “لوییس کامفوزت Louis Comfozt” به‌عنوان مدیری هنرمند به خدمت شرکت درآمد. گسترش قلمرو کالای لوکس و معرفی لامپ‌های رنگی مشهور از جمله اهداف لوییس بود. تا سال ۱۹۱۹ فروش سالانه به مرز ۲۰ میلیون دلار رسیده بود.
تیفانی به‌طورتقریبی از رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ بدون آنکه آسیب چندانی ببیند، نجات یافت (تنها گاهی اوقات از ذخایر خود برای دادن تقسیم سود استفاده می‌کرد) و توانست شهرت خود را در حوزه کالاهای لوکس حفظ کند.
در اصل زیر بنای چنین شرایطی، شعبه‌های “مانهاتان” بودند که کارکنان آموزش داده شده و خوش‌رفتارشان هرگز فردی را وادار به خرید نمی‌کردند و تنها درباره ارزش حلقه مشهور و منحصر به فرد ۶ شاخه‌ای تیفانی به بحث می‌پرداختند. حسابداران نیز از مکانی دور از سر و صدا به کار مشغول بودند.
در سال ۱۹۴۰ ” تیفانی” به بخش مرکزی و مشهور خود واقع در “خیابان پنجم “Fifth Avenue انتقال یافت. بر اساس محاسبه‌های به‌عمل‌آمده درباره ۱۰۰۰ کارمند این شرکت به این نتیجه رسیدیم که آنها بیش از ۲۵ سال در خدمت تیفانی بودند. کارکنان شرکت از لباس هماهنگی که شامل یک دست کت وشلوارمشکی، کروات ساده، کفش‌های سیاه‌رنگ و بلوز یقه‌دارسفید می‌شد استفاده می‌کردند. با وجود آنکه فروشندگان تیفانی هرگز محیط کارشان را ترک نکردند اما ۳ عامل و خطای ناشایست می‌توانست سبب اخراجشان شود: ۱- دزدی ۲- فروش یکی از جعبه‌های آبی رنگ پوست تخم مرغی مشهور تیفانی (برای اولین بار در سال ۱۸۳۷ معرفی شد) به غیرمشتری۳- بحث با مشتریان سالخورده.
تیفانی هرگز برخورد تندی با این گونه افراد نداشت، تنها آنها را به‌سوی در مخفی راهنمایی می‌کرد و خواستار عدم بازگشتشان به شرکت بود. در سال ۱۹۵۰ یکی از مشهورترین تالیفات در تاریخ جواهرات به نام “صرف صبحانه” در تیفانی از سوی “ترومن کاپوت Truman Capote” به چاپ رسید. قهرمان داستان “هالی گولایتلی Hally Golightly” دختر خوش شانسی بود (در سال ۱۹۶۱ به‌صورت فیلم عرضه شد) که از تیفانی به‌عنوان عاملی جهت مقابله با دوران رکود استفاده می‌کرد. او در داستان چنین می‌گوید: بهترین کار از نظر من رفتن به شرکت تیفانی بود زیرا آرامش روحی‌ام را به دنبال داشت، سکوت حاکم بر محیط و سیمای مغرورش حاکی از آن بود که با وجود مردان محترم و مهربانی که لباس‌های زیبایی در برداشتند و رایحه دل‌انگیز نقره و کیف‌هایی از پوست سوسمار، هیچ‌گونه اتفاق بدی برایتان نخواهد افتاد.
در سال ۱۹۵۵ مرد ثروتمندی تصمیم به خرید تیفانی گرفت. “والترهووینگ Walter Hoving” غول ثروت و قدرت قصد داشت سهام جواهرفروشان را خریداری کند تا بدین طریق از پذیرش مسئولیت درخواستی از سوی کارگزاران بنگاه معاملات ملکی “مانهاتان” مصون بماند.
از زمانی که بریج در سال ۱۹۲۷ مالکیت کامل شرکت را به‌دست آورد، به سیاست ترفیع تنها از طریق کارکردن و کسب تجربه در شرکت توجه زیادی شد و این مساله باعث شد که شرکت یکی از کمترین جابه‌جایی‌ها را در نیروی کار در صنعت داشته باشد. تمامی مدیران و مدیران اجرایی کار خود را از فروش آغاز کرده اند و این قانون برای افراد خانواده هم صادق است. ویژگی دیگری که بر شرکت حاکم است رویکرد محافظه کارانه به گسترش است و مدیران شرکت نمی‌خواهند از دارایی‌های مالی خود برای رشد سریع و ناگهانی استفاده کنند. 
دهه اول تجارت بن بریج به گفته خودش تلاشی برای نجات یافتن بود. شرایط ضعیف اقتصادی در دهه ۱۹۳۰ باعث شد او اعلام ورشکستگی کند و در جایگاهی قرار بگیرد که آرزو داشت هیچگاه این مساله تکرار نشود. تامین‌کنندگان تقاضای پول داشتند و برای مدتی بریج از عهده آن برنمی‌آمد. وی در نهایت توانست همه بدهی‌های خود را با سودهای به دست آمده پرداخت کند، ولی آثار این تجربه سخت تا زمانی که اقتصاد از بحران عظیم مالی خارج نشد از بین نرفت. احتیاط مالی و رشد محتاطانه از مشخصات مدیریت پسران بن بریج به نام‌های هرب بریج و رابرت (باب) بریج بود. دو برادر زمانی که اولین فعالیت‌ها خارج از سیاتل آغاز شد به صورت فعال وارد تجارت خانوادگی شدند. در سال ۱۹۵۰ دومین فروشگاه خرده فروشی در نزدیکی برمرتون واشنگتن گشوده شد. باب مغازه برمرتون را مدیریت می کرد و پدر و برادر دیگر نمایندگی مرکزی را هدایت می کردند. در ابتدا مغازه جدید خوب عمل کرد و به موفقیتی نظیر مغازه سیاتل دست یافت. پس از آن فروش کم شد و دیگر به حالت اولیه خود بازنگشت. 
در دهه ۱۹۶۰ تحت مدیریت باب و هرب شرکت دوباره گسترش یافت. مشکلاتی که در نحوه عملکرد مغازه برمرتون وجود داشت دو برادر را بر آن داشت تا مکان جدید را برای راه‌اندازی مغازه در نظر بگیرند. در اوایل دهه شصت فروشگاه‌های زنجیره‌ای «جی سی پنی» از بریج خواست که شعبه‌هایی را در مراکز این فروشگاه در سیاتل راه‌اندازی کنند. بن بریج نیز این پیشنهاد را پذیرفت. با این اقدام برادران با پیچیدگی‌های راه‌اندازی غرفه در فروشگاه‌های زنجیره ای آشنا شدند و زمانی که نسل بعدی خانواده وارد شرکت شد ۶ مغازه عملیاتی مشغول به کار بود. نسل سوم بریج‌ها شامل دو عموزاده «اد» و «جان بریج» بود که تا قرن ۲۱ رهبری شرکت را به‌عهده داشتند. 
اد فرزند باب اولین فردی بود که به‌صورت صاحب منصب به شرکت پیوست. البته هر دو این پسرعموها در زمان کودکی و نوجوانی خود به فعالیت‌های جزئی در شرکت گذرانده بودند. به عنوان مثال اد در محل شرکت در سیاتل زمین‌ها را تمیز می‌کرد و نقره‌جات را برق می انداخت. او پس از فارغ‌التحصیلی در رشته تجارت و حسابداری در سال ۱۹۷۸ در بخش فروش مشغول به کار شد. اد چندماه را در طبقه فروش گذرانده بود که ناگهان نامه ارتقایش را دریافت کرد. در دسامبر ۱۹۷۸ مدیریت مالی شرکت بعد از ۲۹ سال خدمت در شرکت و بدون اطلاع قبلی، اعلام بازنشستگی کرد و باب بریج از فرزند ۲۲ ساله خود خواست که مسوولیت مالی شرکت را به عهده بگیرد. بعد از چند سال فعالیت در این سمت در سال ۱۹۸۱ اد مسوولیت بازرگانی شرکت را پذیرفت و مسوولیت‌های پیشین خود را به جان بریج که پسر هرب بریج بود و در سال ۱۹۸۱، بعد از خدمت سربازی وارد شرکت شده بود، واگذار کرد. در سپتامبر ۱۹۹۰ مدیریت شرکت به‌طور کامل به اد و جان منتقل شد و نسل چهارم خانواده نیز وارد شرکت شد. شرکت در این زمان دارای شعبی در واشنگتن، اورگان، کالیفرنیا، آلاسکا و هاوایی بود. طبق گزارش ژورنال Puget sound مغازه‌های ۱۴۰۰ فوت مربعی این شرکت در سال بین ۲/۱ تا ۲ میلیون دلار فروش داشتند و زنجیره خرده‌فروشی نیز ۴۵میلیون دلار فروش سالانه دارد.