برنج دونم را با آسیاب دستی آرد کرده ، خمیر می کنند و به این خمیر” کراته” می گویند. تیان دیگری را پر از آب کرده روی اجاق می گذارند و خمیر را هم چانه چانه کرده روی تخته ای پهن می کنند و در آب جوش می اندازند تا بپزد. خمیر پخته را در مجمعه ای می ریزند و ورز می دهند. به این خمیر پخته” لاسو” می گویند.
یکی از نانهای خانگی در کته سرخام رشت که در ماه رمضان طرفدار زیادی دارد نان برنجی است.
برای تهیه نان برنجی مقداری برنج صدری یا بی نام در یک ” تیان” (دیگ) خیس می کنند. پس ازساعتی برنج را از آب درآورده در مجمعه ای می ریزند تا دونم شود.
برنج دونم را با آسیاب دستی آرد کرده ، خمیر می کنند و به این خمیر” کراته” می گویند. تیان دیگری را پر از آب کرده روی اجاق می گذارند و خمیر را هم چانه چانه کرده روی تخته ای پهن می کنند و در آب جوش می اندازند تا بپزد. خمیر پخته را در مجمعه ای می ریزند و ورز می دهند. به این خمیر پخته” لاسو” می گویند.
مقداری آرد گندم به لاسو می افزایند و آن را چانه چانه می کنند. آن گاه دونفر روبروی هم پشت تخته نان پزی یا ” نان کار”می نشینند و با چوبی به نام ” نان چو” چانه های خمیر را به شکل لوزی پهن می کنند و در تنور می پزند.
با خمیر لاسو چند نوع نان دیگر هم درست می کنند از جمله نان” لوله کش” که تا یک ماه هم می شود نگاه داشت، نان ” لاکو” که به آن مغز گردو، زیره و شکر می زنند و نان” گندمین” که بر روی تابه گلی به نام” گمج” می پزند.
