برخی از خواص ریحان است،کاهش بیماریهای قلبی عروقی، پیشگیری از بروز سرطان، حفظ سلامتی پوست، مو و استخوان است.
اصل این گیاه دارویی مروط به نواحی هند و آسیا است که قدمت کشت آن حداقل به پنج هزار سال پیش برمی‌گردد.
مردم سراسر دنیا از کشورهای ویتنام تا هند و ایتالیا از این سبزی خوش عطر و طعم برای انواع پخت و پز استفاده می‌کنند.
این گیاه علاوه بر استفاده در امور پخت و پز،دارای خواص درمانی بسیاری نیز می‌باشد که در این جا به ۶ مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
خواص درمانی ریحان:
• سلامت دستگاه قلبی عروقی
ریحان سرشار از کارتنوئیدهایی مانند بتا کاروتن است که می‌توانند در بدن تبدیل به ویتامین A شوند. بتا کاروتن نسبت به ویتامین A دارای خواص آنتی‌اکسیدانی بیشتری است چرا که نه تنها ازسلول‌ها در برابر آسیب رادیکالهای آزاد محافظت می‌کند بلکه از اکسیده شدن کلسترول خون توسط رادیکالهای آزاد در رگ‌های خونی نیز پیشگیری می‌کند.
با اکسیده نشدن، کلسترول در دیواره رگ‌های خونی ایجاد نمی‌شود و به این ترتیب، از ایجاد تصلب شرائین یا گرفتگی رگ‌ها و حمله قلبی نیز پیشگیری می‌شود.
ریحان منبع خوبی از منیزیم نیز می‌باشد. این گیاه با ایجاد آرامش در عضلات و رگ‌های خونی موجب تقویت دستگاه قلبی عروقی می‌شود و جریان خون را در رگ‌ها بهبود بخشیده و خطر نامنظم بودن ریتم‌های قلبی و اسپاسم‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد.
• پیشگیری از سرطان
ریحان دارای خواص آنتی‌اکسیدانی قوی می‌باشد. آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی موجود در این گیاه می‌تواند از بدن در برابر آسیب‌های رادیکالهای آزاد محافظت کرده و به این ترتیب با اکثر فرم‌های سرطان مبارزه کند.
• سلامت پوست و مو
روغن فرار ریحان به عنوان مرطوب کننده برای شفافیت پوست و موی کدر شده نیز به کار می‌رود. از این گیاه دارویی برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شود.
• سلامت استخوان و بافت همبند
ماده اوژنول روغن‌های فرار ریحان موضوع مطالعات گسترده بوده است. چون این ماده می‌تواند جلوی فعالیت آنزیمی بنام سایکلواکسیژناز در بدن را بگیرد. بسیاری از داروهای ضدالتهابی از قبیل آسپرین و ایپوبروفن، جلوی فعالیت چنین آنزیمی را می‌گیرند.
این اثر مهارکنندگی اوژنول در ریحان، به آن خاصیت ضدالتهابی می‌دهد و می‌تواند نقش اساسی در درمان داشته و انسان را از درد ناشی از بیماریهای التهابی مثل روماتیسم مفصلی مصون نگهدارد.