اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوائل قرن اول میلادی تا قرن دوازدهم از ایران به اسپانیا در غرب و چین در شرق راه یافته است. کشت اسفناج در آمریکا از سال ۱۸۰۶ شروع گردیده است. اسفناج چون دارای خاصیت غذایی بسیار بالایی است کشت آن در کلیه نقاط دنیا رواج یافته است.
اسفناج شامل آب، انرژی، انواع ویتانمینها، کلسیم، فسفر، پتاسیم، سدیم، آهن و مواد نشاسته ای است.
موارد مصرف:
۱- اسفناج ورم روده کوچک را رفع می نماید
۲- برای درمان ورم ریه مناسب است.
۳- ملین است و یبوست را بر طرف می نماید.
۴- برای لاغر شدن بسیار مناسب است.
۵- برگ اسفناج منبع غنی ویتامینهای A, B3, C, و آهن و پتاسیم است.
۶- اسفناج برای هضم سریعتر غذا بسیار مناسب است.
۷- برای رفع تشنگی مفید است. اسفناج کلسترول خون را پائین می آورد.
۸- بهترین درمان برای کسانی است که دچار کم خونی می باشند.
۹- اسفناج مانند جارو روده بزرگ را تمیز می نماید.
۱۰- اسفناج برای تقویت اعصاب بسیار مفید است.
۱۱- اسفناج پخته برای رفع آسم و گرفتاری صدا موثر است.
۱۲- اسفناج برای مادران شیر ده بسیار مقوی است و باعث افزایش شیر دهیشان میشود.
۱۳- میزان گلبولهای قرمز خون را بالا می برد.
۱۴- بدلیل وجود کلروفیل عضلات روده را تحریک می نمایدو تخلیه مئدفوع را آسانتر می نماید.
۱۵- تحقیقات جدید نشان داده که در پیشگیری ابتلا به سرطان روده بزرگ، معده و پروستات حنجره و رحم بسیار موثر است.
۱۶- خنک کننده و پائین آورنده تب است.
۱۷- بدن را قلیایی می نماید.
۱۸- برای رفع سرفه های خشک برگ اسفناج را با جو پوست کنده و روغن بادام بپزید و میل نمایید.
۱۹- خوردن اسفناج بخصوص برای کسانی که الکلی هستند یا به دخانیات اعتیاد دارند بسیار مفید است.
۲۰- رماتیسم و نقرس را درمان می نماید.
